[Beast] Stop You Love 10 NC!
“จัดการคนขำ”
“อื้อ!”
ริมฝีปากร้ายกาจจู่โจมลงมาจนฮยอนซึงไม่ทันได้ตั้งตัว คนตัวเล็กร้องออกมาอย่างตกใจ แต่เพียงแปปเดียวจากตกใจก็กลายไปยินยอมไปกับสัมผัสนุ่มนวลของคนด้านบน สัมผัสที่กวาดไล่ในโพรงปากทำเอาฮยอนซึงแทบจะทรุดลงไปถ้าไม่ได้มือใหญ่ที่ประคองรอบเอวเอาไว้
“อืม..”
“อย่าทำหน้าแบบนั้น ผมกำลังอดทนอยู่นะ”
มือเล็กกำไหล่หนาเบาๆเมื่อรู้สึกว่าขาดอากาศหายใจ ทันทีที่ทั้งสองคนผละออกจากกัน ฮยอนซึงจัดการโกยอากาศเข้าปอดเฮือกใหญ่ ใบหน้าหวานแดงก่ำไปกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่
“ไม่ต้องทน” เสียงหวานพูดเบาๆอย่างเขินอาย แต่กลับเรียกอาการตกใจจากคนตรงหน้าอีกรอบ
“ก็ไหนๆก็ไหนแล้ว จะทนทำไมเล่า ไม่ต้องมามองแบบนั้นเลยนะ”
ฮยอนซึงพูดดังๆอย่างกลบความอาย มือเล็กยกขึ้นผลักอีกคนออกไปอย่างหงุดหงิด
...อีตาบ้า ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไง อุส่าใจอ่อนแล้วนะ...
หมับ!
“หยุดทีหลังไม่ได้แล้วนะครับ”
“อื้ม...”
ริมฝีปากร้อนกดจูบลงมาอีกรอบจนฮยอนซึงแหงนหน้ารับอย่างเต็มใจ มือใหญ่อุ้มคนตรงหน้าเดินไปทางห้องนอนใหญ่อย่างรวดเร็ว
“อือ...จุน....”
เสียงหวานครางรับเบาๆเมื่อสัมผัสไล่ลงมาตามลำคอขาว แผ่นหลังสัมผัสกับที่นอนนุ่มจุนฮยอนซึงเผลอเรียกชื่อคนตรงหน้าออกมา
“ผมชอบที่คุณเรียกแบบนั้นนะ”
มือใหญ่จัดการปลดเสื้อยืดตัวใหญ่ที่ฮยอนซึงใส่เอาไว้ทิ้งอย่างรวดเร็ว เสียงทุ้มพูดออกมาอย่างถูกใจกับคำเรียกก่อนหน้านี้
“อ๊ะ...มะไม่..อื้อ..”
ร่างเล็กสั่นเบาๆอย่างรู้สึกถึงอารมณ์ที่ตีขึ้นมา มือเล็กกำผ้าปูที่นอนด้านข้างแน่นเมื่อรู้สึกว่าสัมผัสเปียกชื้นกำลังไล่ต่ำลงมาเลื่อยๆ...
“อ้า..อ๊ะ..อ๊ะ..”
เสียงหวานครางออกมาเมื่อรู้สึกถึงแรงจูมโจ่มตรงหน้าอกทั้งสองข้าง มือใหญ่เขี่ยยอดอกด้านหนึ่ง ในขณะที่อีกด้านริมฝีปากร้ายกาจก็ยังคงทำหน้าที่มอบความสุขให้กับมันอย่างกลัวน้อยใจ
พรืด
กางเกงยีนส์ตัวเก่งถูกปลดออกโดยฝีมือของคนด้านบนจนฮยอนซึงเกร็งตัวทันทีที่ร่างกายด้านล่างสัมผัสความเย็น มือใหญ่ลูบเบาๆไปทั่วเรียวขาขาวอย่างชอบใจ
“ทำไมน่ารักขนาดนี้”
“จะ..อืม..อ๊า...อ๊ะ...”
ฮยอนซึงครางออกมาแทบไม่เป็นศัพท์มือมือใหญ่ไต่ละไปตามช่วงสะโพก นิ้วยาวค่อยๆกดเข้ามาในช่องทางด้านหลังจนฮยอนซึงเกร็งรับสัมผัสนั้น
“อีกนิดนะครับ”
จุนฮยองค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วมือ จนจากที่เกร็งแน่น ฮยอนซึงเริ่มผ่อนคลาย เสียงหวานยังคงครางออมามาไม่หยุด ผมสีแดงชื้นเหงื่อสะบัดไปมาจนคนมองอย่างจุนฮยองกัดฟันอย่างอดทน ก่อนจะหันมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองภายในเวลาอันรวดเร็ว
ฟุ่บ!
“อืม..อึดอัด...ขะขยับ..อ๊ะ..อ๊ะ..”
กายใหญ่ที่แทรกเข้ามาทีเดียวทำให้ฮยอนซึงเกร็งรับจนอึดอัด ก่อนจะเปลี่ยนเป็นครางออกมาอย่างเสียดเสียวเมื่อรู้สึกถึงแรงกระแทกที่ไม่เบานัก
“ซึงเคยบอกว่าอยากอยู่ด้านบน...”
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ้า..”
เสียงทุ้มถามออกไป แต่กลับได้เสียงตอบรับเป็นเสียงครางหวานที่เขาชอบฟังแทน
“ผมให้อยู่ได้นะ หึหึ”
“อ๊า!”
จุนฮยองพลิกตัวพิงหัวเตียงอย่างรวดเร็ว จนทำให้ฮยอนซึงขึ้นมานั่งอยู่ด้านบน
เสียงหวานร้องลั่นอย่างตกใจ ร่างเล็กสั่นระริกอย่างรู้สึกถึงความใหญ่โตที่กดเข้ามาลึกขึ้นเพราะท่าทางแบบนี้ จนได้แต่ซบหน้าลงกับอกกว้างอย่างจำยอม
“ขยับสิครับ..อืม”
คนตัวโตเอ่ยเร่งอีกคน สะโพกสอบขยับเข้าหาเบาๆจนได้เห็นภาพที่สวยงามที่สุด
ฮยอนซึงร้องออกมาอย่างตกใจ ฟันคมกัดริมฝีปากจองตัวเองเอาไว้อย่างอดทน รวมไปถึงร่างกายแสนเย้ายวนที่สะดุ้งรับกับแรงกระแทกที่เขาส่งไปอย่างลืมตัว ภาพที่จุนฮยองแทบจะบ้าตายอยู่ตรงหน้า
“อ๊ะ...จะ....อ้า....อ๊ะ..ซึง..อืม..”
“อืม...คุณมัน”
ฟุบ!
จุนฮยองจัดการพลิกตัวคนด้านบนลงมาเหมือนเดิม กายใหญ่สอดเข้ามาอีกรอบอย่างรวดเร็วก่อนจะขยับด้วยอารมณ์รุนแรง
พุ่บๆๆ
เสียงกิจกรรมรักดังขึ้นไปทั่วห้องกว้าง จนฮยอนซึงได้แต่ซบหน้าลงกับหมอนใบโต ริมฝีปากสีสวยปล่อยเสียงครางและน้ำสีใสออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว
“อ๊ะ....อ๊า....อ๊ะ...อืม..”
เสียงครางหวานดังลั่นห้องกว้าง มือเล็กเกาะเกี่ยวไหล่ของคนด้านบนอย่างหาที่ยึดเกาะ ช่องทางด้านหลังตอดรัดบ่งบอกว่าเจ้าตัวกังจะถึงฝั่งฝันในอีกไม่ช้า
“อ๊ะ...อ้า”
ฮยอนซึงปล่อยเสียงครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อถึงปลายทาง หยาดน้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้องบาง ก่อนที่จะหยัดกายรักแรงกระแทกเร็วๆของคนด้านบนอีกรอบ
“อืม...”
เสียงทุ้มครางชิดริมใบหูเล็ก แก่นกายใหญ่ปล่อยความอุ่นร้อนออกมาจนฮยอนซึงเกร็งรับอย่างตกใจ
จุนฮยองจัดการดึงตัวเองออกช้าๆ ในแบบที่ต้องอดทนกับใบหน้าหวานของคนที่กัดปากตัวเองแน่นเพราะรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังถูกดึงออกไป
ฟอด!
“นอนนะครับ เดี๋ยวผมมา”
จมูกโด่งกดลงบนแก้มชื้นเหงื่อของคนที่หอบอยู่อย่างชอบใจ ขายาวก้าวหายไปทางห้องน้ำก่อนที่จะกลับมาพร้อมกลับเสื้อผ้าตัวใหญ่
มือใหญ่จัดการช้อนอุ้มคนที่นอนหอบบนเตียงไปทางห้องน้ำกว้างเพื่อให้ฮยอนซึงล้างตัวเองโดยที่เขา
...ก็คอยช่วยอยู่ใกล้ๆไงล่ะ...
///ไปเม้นไปอ่านกันได้เลย! จิ้ม!
“จัดการคนขำ”
“อื้อ!”
ริมฝีปากร้ายกาจจู่โจมลงมาจนฮยอนซึงไม่ทันได้ตั้งตัว คนตัวเล็กร้องออกมาอย่างตกใจ แต่เพียงแปปเดียวจากตกใจก็กลายไปยินยอมไปกับสัมผัสนุ่มนวลของคนด้านบน สัมผัสที่กวาดไล่ในโพรงปากทำเอาฮยอนซึงแทบจะทรุดลงไปถ้าไม่ได้มือใหญ่ที่ประคองรอบเอวเอาไว้
“อืม..”
“อย่าทำหน้าแบบนั้น ผมกำลังอดทนอยู่นะ”
มือเล็กกำไหล่หนาเบาๆเมื่อรู้สึกว่าขาดอากาศหายใจ ทันทีที่ทั้งสองคนผละออกจากกัน ฮยอนซึงจัดการโกยอากาศเข้าปอดเฮือกใหญ่ ใบหน้าหวานแดงก่ำไปกับเหตุการณ์เมื่อสักครู่
“ไม่ต้องทน” เสียงหวานพูดเบาๆอย่างเขินอาย แต่กลับเรียกอาการตกใจจากคนตรงหน้าอีกรอบ
“ก็ไหนๆก็ไหนแล้ว จะทนทำไมเล่า ไม่ต้องมามองแบบนั้นเลยนะ”
ฮยอนซึงพูดดังๆอย่างกลบความอาย มือเล็กยกขึ้นผลักอีกคนออกไปอย่างหงุดหงิด
...อีตาบ้า ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไง อุส่าใจอ่อนแล้วนะ...
หมับ!
“หยุดทีหลังไม่ได้แล้วนะครับ”
“อื้ม...”
ริมฝีปากร้อนกดจูบลงมาอีกรอบจนฮยอนซึงแหงนหน้ารับอย่างเต็มใจ มือใหญ่อุ้มคนตรงหน้าเดินไปทางห้องนอนใหญ่อย่างรวดเร็ว
“อือ...จุน....”
เสียงหวานครางรับเบาๆเมื่อสัมผัสไล่ลงมาตามลำคอขาว แผ่นหลังสัมผัสกับที่นอนนุ่มจุนฮยอนซึงเผลอเรียกชื่อคนตรงหน้าออกมา
“ผมชอบที่คุณเรียกแบบนั้นนะ”
มือใหญ่จัดการปลดเสื้อยืดตัวใหญ่ที่ฮยอนซึงใส่เอาไว้ทิ้งอย่างรวดเร็ว เสียงทุ้มพูดออกมาอย่างถูกใจกับคำเรียกก่อนหน้านี้
“อ๊ะ...มะไม่..อื้อ..”
ร่างเล็กสั่นเบาๆอย่างรู้สึกถึงอารมณ์ที่ตีขึ้นมา มือเล็กกำผ้าปูที่นอนด้านข้างแน่นเมื่อรู้สึกว่าสัมผัสเปียกชื้นกำลังไล่ต่ำลงมาเลื่อยๆ...
“อ้า..อ๊ะ..อ๊ะ..”
เสียงหวานครางออกมาเมื่อรู้สึกถึงแรงจูมโจ่มตรงหน้าอกทั้งสองข้าง มือใหญ่เขี่ยยอดอกด้านหนึ่ง ในขณะที่อีกด้านริมฝีปากร้ายกาจก็ยังคงทำหน้าที่มอบความสุขให้กับมันอย่างกลัวน้อยใจ
พรืด
กางเกงยีนส์ตัวเก่งถูกปลดออกโดยฝีมือของคนด้านบนจนฮยอนซึงเกร็งตัวทันทีที่ร่างกายด้านล่างสัมผัสความเย็น มือใหญ่ลูบเบาๆไปทั่วเรียวขาขาวอย่างชอบใจ
“ทำไมน่ารักขนาดนี้”
“จะ..อืม..อ๊า...อ๊ะ...”
ฮยอนซึงครางออกมาแทบไม่เป็นศัพท์มือมือใหญ่ไต่ละไปตามช่วงสะโพก นิ้วยาวค่อยๆกดเข้ามาในช่องทางด้านหลังจนฮยอนซึงเกร็งรับสัมผัสนั้น
“อีกนิดนะครับ”
จุนฮยองค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วมือ จนจากที่เกร็งแน่น ฮยอนซึงเริ่มผ่อนคลาย เสียงหวานยังคงครางออมามาไม่หยุด ผมสีแดงชื้นเหงื่อสะบัดไปมาจนคนมองอย่างจุนฮยองกัดฟันอย่างอดทน ก่อนจะหันมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองภายในเวลาอันรวดเร็ว
ฟุ่บ!
“อืม..อึดอัด...ขะขยับ..อ๊ะ..อ๊ะ..”
กายใหญ่ที่แทรกเข้ามาทีเดียวทำให้ฮยอนซึงเกร็งรับจนอึดอัด ก่อนจะเปลี่ยนเป็นครางออกมาอย่างเสียดเสียวเมื่อรู้สึกถึงแรงกระแทกที่ไม่เบานัก
“ซึงเคยบอกว่าอยากอยู่ด้านบน...”
“อ๊ะ..อ๊ะ..อ้า..”
เสียงทุ้มถามออกไป แต่กลับได้เสียงตอบรับเป็นเสียงครางหวานที่เขาชอบฟังแทน
“ผมให้อยู่ได้นะ หึหึ”
“อ๊า!”
จุนฮยองพลิกตัวพิงหัวเตียงอย่างรวดเร็ว จนทำให้ฮยอนซึงขึ้นมานั่งอยู่ด้านบน
เสียงหวานร้องลั่นอย่างตกใจ ร่างเล็กสั่นระริกอย่างรู้สึกถึงความใหญ่โตที่กดเข้ามาลึกขึ้นเพราะท่าทางแบบนี้ จนได้แต่ซบหน้าลงกับอกกว้างอย่างจำยอม
“ขยับสิครับ..อืม”
คนตัวโตเอ่ยเร่งอีกคน สะโพกสอบขยับเข้าหาเบาๆจนได้เห็นภาพที่สวยงามที่สุด
ฮยอนซึงร้องออกมาอย่างตกใจ ฟันคมกัดริมฝีปากจองตัวเองเอาไว้อย่างอดทน รวมไปถึงร่างกายแสนเย้ายวนที่สะดุ้งรับกับแรงกระแทกที่เขาส่งไปอย่างลืมตัว ภาพที่จุนฮยองแทบจะบ้าตายอยู่ตรงหน้า
“อ๊ะ...จะ....อ้า....อ๊ะ..ซึง..อืม..”
“อืม...คุณมัน”
ฟุบ!
จุนฮยองจัดการพลิกตัวคนด้านบนลงมาเหมือนเดิม กายใหญ่สอดเข้ามาอีกรอบอย่างรวดเร็วก่อนจะขยับด้วยอารมณ์รุนแรง
พุ่บๆๆ
เสียงกิจกรรมรักดังขึ้นไปทั่วห้องกว้าง จนฮยอนซึงได้แต่ซบหน้าลงกับหมอนใบโต ริมฝีปากสีสวยปล่อยเสียงครางและน้ำสีใสออกมาอย่างอดกลั้นไม่ไหว
“อ๊ะ....อ๊า....อ๊ะ...อืม..”
เสียงครางหวานดังลั่นห้องกว้าง มือเล็กเกาะเกี่ยวไหล่ของคนด้านบนอย่างหาที่ยึดเกาะ ช่องทางด้านหลังตอดรัดบ่งบอกว่าเจ้าตัวกังจะถึงฝั่งฝันในอีกไม่ช้า
“อ๊ะ...อ้า”
ฮยอนซึงปล่อยเสียงครางออกมาอย่างลืมตัวเมื่อถึงปลายทาง หยาดน้ำสีขาวขุ่นเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าท้องบาง ก่อนที่จะหยัดกายรักแรงกระแทกเร็วๆของคนด้านบนอีกรอบ
“อืม...”
เสียงทุ้มครางชิดริมใบหูเล็ก แก่นกายใหญ่ปล่อยความอุ่นร้อนออกมาจนฮยอนซึงเกร็งรับอย่างตกใจ
จุนฮยองจัดการดึงตัวเองออกช้าๆ ในแบบที่ต้องอดทนกับใบหน้าหวานของคนที่กัดปากตัวเองแน่นเพราะรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังถูกดึงออกไป
ฟอด!
“นอนนะครับ เดี๋ยวผมมา”
จมูกโด่งกดลงบนแก้มชื้นเหงื่อของคนที่หอบอยู่อย่างชอบใจ ขายาวก้าวหายไปทางห้องน้ำก่อนที่จะกลับมาพร้อมกลับเสื้อผ้าตัวใหญ่
มือใหญ่จัดการช้อนอุ้มคนที่นอนหอบบนเตียงไปทางห้องน้ำกว้างเพื่อให้ฮยอนซึงล้างตัวเองโดยที่เขา
...ก็คอยช่วยอยู่ใกล้ๆไงล่ะ...
///ไปเม้นไปอ่านกันได้เลย! จิ้ม!