{ Yaoi } ..Lycanthrope Love.. 14 NC
.
...
.....
“คุณภาคย์ ช่วยผมนะ ช่วยด้วย ไม่ไหวแล้ว มันเหมือนจะตาย ไม่เอาแล้ว”
เสียงหวานร้องขออย่างน่าสงสาร มือเล็กไขว่คว้าไปทั่วกับอาการทรมานที่จัดการไม่ได้
“คีย์ นายกำลังไม่มีสติ นายใจเย็นๆ”
มือใหญ่ลูบผมคนที่ทรมานอย่างปลอบโยน ดวงตาคู่คมมองอีกคนอย่างห่วงใย จนคีย์ตัดสินใจในวินาทีนั้น ตัดสินใจที่จะ...
“ขอแค่คุณ ถ้าเป็นคุณผมไม่เป็นอะไร”
มือเล็กกอดคนตรงหน้าอย่างต้องการที่เพิ่ง เสียงหวานเอ่ยคำพูดที่ทำให้ภาคย์ตกใจออกมา ก่อนริมฝีปากที่เจ้าตัวกัดมันเพื่อกลั้นอาการจะจู่โจมภาคย์
จูบที่ไร้เดียงสาของคนที่ร้องขอ ทำให้ภาคย์ได้แต่กำมือแน่นอย่างอดทน แต่เมื่อคีย์ยังพยายามกดจูบในแบบที่เจ้าตัวทำอย่างยากเย็น ทำให้เป็นภาคย์เองที่จับคนตรงหน้าเอาไว้แทน
“คีย์...หยุดไม่ได้แล้วนะ”
ภาคย์พูดเสียงเบาในลำคอ มือใหญ่จัดการช้อนอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาอีกรอบ ริมฝีปากร้อนกดจูบลงไปจนคีย์ได้แต่โอนอ่อนตาม ลิ้นร้อนกวาดต้อนไปทั่วโพรงปากเล็กจนคีย์ได้แต่กำเสื้อของคนตรงหน้าแน่น
ปึก
แผ่นหลังที่สัมผัสกับฟูกนิ่มทำให้คีย์มองตาคนที่ผละออกไปอย่างเสียดาย มือใหญ่ปลดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กช้าๆ จนคีย์เริ่มรู้สึกว่า...มันน่าอาย...
“อ๊ะ..อืม..”
เสียงหวานครางแผ่วเบาเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสที่อยู่ตรงซอกคอขาว ใบหน้าหวานเอียงหลบอย่างเต็มใจให้คนตรงหน้าสัมผัสมันง่ายขึ้น
“อ๊ะ..อ๊า...คะ..แปลก..ผม”
ริมฝีปากร้ายกาจของคนตัวโตกดจูบไปทั่วเนื้อตัวหอมหวานที่ภาคย์กำลังหลงไปกับมัน ขบเม้นลงไปแรงๆจนเกิดร่องรอยสีสวย ร่างกายบางสั่นระริกอย่างวาบหวามไปกับสัมผัสพวกนั้น
“สวย”
เสียงทุ้มพูดเบาๆอย่างหลงใหล แววตามองคนตัวขาวที่แต่งแต้มไปด้วยร่อยรอยจากฝีมือเขา ร่องรอยที่เขาทำเพื่อลบสิ่งที่ไอ้เวรนั่นทำไว้ แววตาดุดันเปลี่ยนเป็นสีเงินอย่างรวดเร็ว มือใหญ่ลูบไล้ผิวเรียบรื่นอย่างไม่รู้เบื่อ
“คุณภาคย์ ช่วยผม ไม่ไหวแล้ว มากกว่านี้ ขอมากกว่านี้”
เสียงหวานร้องขอออกมาอย่างลืมอาย ปากเล็กกดจูบไปตามสันกรามของคนด้านบนอย่างร้องขอ อารมณ์ที่แทบจะแตะขีดจำกัดแบบนี้ ทำให้คีย์ทนไม่ไหว...
“อืม..มัน..อ๊า...เจ็บ...อ๊ะ..อ๊ะ...”
นิ้วยาวที่สอดแทรกเข้ามาทีเดียวจนสุดทำให้คีย์สะดุ้งอย่างตกใจ ความเจ็บเสียดที่มาพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆทำให้คนได้รับเกาะเข้าที่ไหล่แกร่งอย่างลืมตัว
“อืม คีย์”
เสียงทุ้มครางต่ำอย่างอดทน นิ้วใหญ่ค่อยๆขยับช้าๆอย่างพยายามให้อีกคนผ่อนคลาย ก่อนจะเพิ่มจำนวนเข้าไปเมื่อเห็นว่าคนใต้ร่างเริ่มปรับตัวได้...
“คุณภาคย์...ผมไหว...เข้ามาเถอะ...ผมไหวแล้ว....อ๊ะ...”
คีย์ผวาตามอีกคนเมื่อแรงกดสอดในช่องทางด้านหลังถูกดึงออกไป มือใหญ่จัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองเพียงแปปเดียว ตาคมมองคนที่นอนบิดกายมองมาทางเขาอย่างทนไม่ไหว
ฟุบ!
“อื้อ....เจ็บ...อ๊ะ...เจ็บ....อึก...”
เสียงหวานร้องออกมาเมื่อรู้สึกถึงสิ่งใหญ่โตที่กดเข้ามาช้าๆ ความเจ็บปวดที่แล่นขึ้นมาทำให้มือเล็กยิ่งกำไหล่หนาขึ้นแน่นๆอย่างลืมตัว
“อย่าเกร็งนะคีย์ อย่างเกร็ง”
เสียงทุ้มพูดปลอบเบาๆ มือใหญ่ลูบใบหน้าหวานอย่างปลอบโยน กายใหญ่ค่อยๆสอดเข้าไปในความคับแน่นจนสุด
ภาคย์หยุดนิ่งเพื่อให้คนด้านล่างปรับตัว จมูกโด่งกดลงบนแก้มนุ่มอย่างปลอบโยนกับอาการเจ็บที่แสดงออกมาทางสีหน้าแบบนั้น
“ขยับนะ”
คำตอบที่มีเพียงการพยักหน้าเบาๆ ทำให้สะโพกสอบขยับช้าๆอย่างห่วงคนตรงหน้า ก่อนที่มันจะเริ่มเร็วขึ้นเมื่อเห็นว่าคีย์เริ่มปรับตัวไปกับมันได้
พุ่บๆๆ
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...ผม...อ๊ะ....อ๊า...”
เสียงหวานครางลั่นห้องกว้างอย่างกลั้นไม่ไหว แรงสอดแทรกที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆทำให้ใบหน้าหวานซบลงกับหมอนใบโตอย่างทนไม่ไหว
“ผม...อ๊ะ...รัก...รักนะ...อืม...”
กึก!
เสียงหวานที่พูดออกมาเหมือนไม่รู้ตัว ทำให้ภาคย์หยุดชะงัก ใบหน้าหล่อค่อยๆยิ้มออกมาเพียงนิด ก่อนที่จะขยับสะโพกเร็วขึ้นกว่าเดิม...
“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อ๊ะ....อ๊า...”
เสียงหวานครางลั่นเมื่อแรงขยับที่เพิ่มขึ้นและเร็วขึ้น หัวเล็กสั่นไปตามแรงของคนตัวโตที่ส่งมา
“อืม..จะถึง..แล้ว..อ๊ะ..อ๊า!”
คีย์กำไหล่คนตัวโตแน่นขึ้นเรื่อยๆเมื่อรู้สึกถึงปลายทางที่อยู่ไม่ไกล จนในที่สุดคนตัวเล็กก็ปลดปล่อยทุกหยาดความสุขออกมาเมื่อถึงปลายทาง ใบหน้าหวานซบลงกับหมอนใบโตอย่างเหนื่อยอ่อน สะโพกเล็กเกร็งรับคนด้านบนตามสัญชาติญาณ
“อืม”
เสียงทุ้มครางต่ำริมใบหูเล็ก ความอุ่นร้อนที่ปล่อยออกมาทำให้คีย์เกร็งรับอย่างตกใจ ก่อนที่จะรู้สึกถึงแรงขยับเบาๆของคนตัวโตที่เริ่มขึ้นอีกรอบ
“นายยังอึดอัดใช่ไหม เดี๋ยวฉันช่วยเอง”
เสียงทุ้มแสนเจ้าเล่ห์พูดออกมาเบาๆ จมูกโด่งกดลงบนแก้มใสอย่างชอบใจ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าหล่อจนคีย์ได้แต่เกร็งช่องทางด้านหลังที่ยังคงมีกายใหญ่สอดอยู่อย่างตกใจ คนตัวโตขยับร่างกายช่วงล่างต่อเบาๆบ่งบอกว่ารอบต่อไปกำลังจะเริ่มขึ้นในอีกไม่ช้า
“อ๊ะ...คุณภาคย์!...อืม...อ๊ะ...”
คีย์มองคนตรงอย่างตกใจ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง ก่อนจะเปลี่ยนจากเสียงครางประท้วงกลายเป็นเสียงครางรับกับอารมณ์ร้อนแรงที่ตีขึ้นมาอีกรอบอย่างห้ามไม่อยู่
...แล้วคืนนี้จะได้นอนไหมล่ะเนี่ย...
.
...
........
อ่านต่อที่นี่ จิ้ม!!