ไปอ่านกันเลยยย
.
...
........
ตุบ!
“ขอโทษนะ”
คำขอโทษเบาๆหลุดออกมาจากปากของคนที่พยามควบคุมตัวเอง ปกติเขาไม่เป็นขนาดนี้ แต่คนตรงหน้าคือฮยอนซึงมันเลยยากไปหมด และยิ่งน้ำเสียงอ้อนๆและหัวเล็กที่ถูกกับหน้าอกของเขาอย่างอ้อนวอนแบบนั้น
...มันทำให้เขาหมดความอดทน...
“อืม”
เสียงครางเบาๆหลุดรอดออกมาจากคนตัวเล็กด้านล่าง ริมฝีปากร้ายกาจของจุนฮยองเริ่มจู่โจมจนคนที่ร้องขอหายใจแทบไม่ทัน มอเล็กทุบหัวไหล่คนด้านบนเบาๆ
“ถ้านายตื่นมาฉันจะไม่ยอมให้นายหลุดมือแล้วนะ”
“อื้อ..”
ฝ่ามือใหญ่ลูบไล่ไปทั่วร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าของคนตรงหน้า ก่อนที่จะลากต่ำลงไปปลดกางเกงตัวสวยทิ้ง และจุนฮยองก็ได้คำตอบว่า
...ฮยอนซึงสวยมาก สวยจนเขาทนไม่ได้แล้ว...
“อ๊ะ...อืม...มัน..มัน”
ฮยอนซึงร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อรู้สึกที่ถึงความเปียกชื้อของริมฝีปากที่อยู่ตรงหน้าอก และสัมผัสเปียกชื้นที่ลามมาตรงกลางหน้าอกทั้งสองข้างอย่างช้าๆ
“หวาน หวานไปทั้งตัวเลย”
เสียงทุ้มแหบพร่าพูดออกมาเบาๆพร้อมกับขบเม้มจนผิวขาวๆขึ้นรอยอย่างพอใจ ลามไปทั่วแผงอกเล็กอย่างรู้สึกดีที่คนด้านบนพอใจกับสัมผัสนั้น
“สวย”
เสียงทุ้มพูดเบาๆเมื่อผละออกมามองร่างด้านใต้ แสงไฟสีนวลที่ติดบนผนังทำให้เห็น ใบหน้าสวยที่แดงก่ำเพราะแรงอารมณ์และผิวขาวๆที่มีรอยที่เขาทำเอาไว้แต่งแต้ม รวมไปถึงเอวเล็กที่บิดเบาๆอย่างอึดอัด...
...ฮยอนซึงสวยมาก..
“ยะอย่า..กะ...แกล้ง....อ๊ะ...อืม”
เสียงหวานสะดุดไปทันทีที่รู้สึกถึงนิ้วเรียวยาวที่ค่อยๆดันเข้ามาในตัวเขา และจังหวะช้าๆที่กำลังขยับอยู่แบบนั้น ทำให้คนที่สะดุ้งเพราะตกใจในทีแรกเริ่มคล้อยตามอย่างหยุดไม่ได้
...รู้สึกดี ตอนนี้ฮยอนซึงกำลังรู้สึกดี...
“ไม่ไหว....ขอ....ไม่ไหว” เสียงหวานพูดย้ำอย่างทนไม่ไหวเพราะแรงขยับด้านล่างที่หยุดไปเฉยๆ
“ขอโทษ”
ฟุ่บ!
“อ๊ะ...เจ็บ...อืม....อืม....มัน....”
เสียงหวานร้องออกมาทันทีที่แรงกายใหญ่กดเข้ามาเบาๆ แต่อาการเจ็บก็ตีขึ้นมาก็ทำให้ฮยอนซึงกอดคนด้านบนไว้แน่
“อืม”
จุนฮยองโน้มตัวลงไปกดจูบอีกคนอย่างอ่อนโยน หยุดการเคลื่อนไหวด้านล่างเอาไว้เพื่อให้อีกคนปรับตัวกับอาการเจ็บที่เจ้าตัวร้องออกมา
“อ๊ะ...จะ....อ๊า....อ๊ะ..ฉัน..อืม..”
ฮยอนซึงร้องออกมาแทบจะไม่เป็นภาษาเมื่อคนด้านบนเริ่มขยับตัวอีกครั้ง และมันก็เร็วขึ้นจนทำให้เขารู้สึก...มากขึ้น
“เรียกชื่อผมนะ”
“จุน..อ๊ะ...จุน....ฮยอง...อืม”
เสียงครางหวานดังไปทั่วห้องนอนเล็กอย่างที่ฮยอนซึงไม่สามารถห้ามมัน แรงกระแทกที่โดนเข้ากับจุดภายในทำให้ใบหน้าหวานส่ายไปมาบนหมอนใบโต ผมสีแดงเริ่มชื้นเหงื่อจนแนบไปกับข้างแก้ม
.
....
.........
..............
พั่บๆๆ
น้ำเสียงน่าอายจากจังหวะการเคลื่อนไหวของทั้งสองคนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบยามค่ำคืน ร่างเล็กกระตุกเกร็งเบาๆเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะทนไม่ไหว
“สวย..สวยมาก”
เสียงทุ้มพูดเบาๆอย่างหลงใหล มือใหญ่ลูบไปตามเส้นผมสีแดงข้างแก้มขาวที่ชื้นเหงื่อเบาๆ และกดกายเร็วขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบกระชับของร่างข้างใต้
“อ๊ะ..อ๊า”
เสียงหวานร้องออกมาเสียงดังเมื่อถึงปลายทาง ก่อนที่จะหลับตาแน่นเกร็งตัวรับสัมผัสที่เร็วขึ้นของคนด้านบน
“อืม”
เสียทุ้มครางต่ำเมื่อตัวเองถึงจุดหมายปลายทาง และอาการกระตุกเกร็งเบาๆของร่างข้างใต้ที่รับรู้ถึงความอุ่นวาบที่อยู่ในร่างกาย
“อ๊ะ!”
ฮยอนซึงร้องเบาๆอย่างตกใจที่รู้สึกถึงคนด้านบนที่กำลังดึงตัวออกไป ใบหน้าหวานซุกลงกับหมอนใบโตอย่างไม่กล้ามองคนตรงหน้า
หมับ!
“นอนเถอะ”
จุนฮยองดึงคนตัวเล็กที่หันหน้าหนีเขาเข้ามาในอ้อมกอด จับใบหน้าหวานให้หันมาซุกอยู่กับอกเขา ก่อนที่จะหลับตาตามลงไปเพราะเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของคนข้างใต้
100%
กลับไปเม้นด้วยน้าาาา^^ จิ้ม!
.
...
........
ตุบ!
“ขอโทษนะ”
คำขอโทษเบาๆหลุดออกมาจากปากของคนที่พยามควบคุมตัวเอง ปกติเขาไม่เป็นขนาดนี้ แต่คนตรงหน้าคือฮยอนซึงมันเลยยากไปหมด และยิ่งน้ำเสียงอ้อนๆและหัวเล็กที่ถูกกับหน้าอกของเขาอย่างอ้อนวอนแบบนั้น
...มันทำให้เขาหมดความอดทน...
“อืม”
เสียงครางเบาๆหลุดรอดออกมาจากคนตัวเล็กด้านล่าง ริมฝีปากร้ายกาจของจุนฮยองเริ่มจู่โจมจนคนที่ร้องขอหายใจแทบไม่ทัน มอเล็กทุบหัวไหล่คนด้านบนเบาๆ
“ถ้านายตื่นมาฉันจะไม่ยอมให้นายหลุดมือแล้วนะ”
“อื้อ..”
ฝ่ามือใหญ่ลูบไล่ไปทั่วร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่าของคนตรงหน้า ก่อนที่จะลากต่ำลงไปปลดกางเกงตัวสวยทิ้ง และจุนฮยองก็ได้คำตอบว่า
...ฮยอนซึงสวยมาก สวยจนเขาทนไม่ได้แล้ว...
“อ๊ะ...อืม...มัน..มัน”
ฮยอนซึงร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อรู้สึกที่ถึงความเปียกชื้อของริมฝีปากที่อยู่ตรงหน้าอก และสัมผัสเปียกชื้นที่ลามมาตรงกลางหน้าอกทั้งสองข้างอย่างช้าๆ
“หวาน หวานไปทั้งตัวเลย”
เสียงทุ้มแหบพร่าพูดออกมาเบาๆพร้อมกับขบเม้มจนผิวขาวๆขึ้นรอยอย่างพอใจ ลามไปทั่วแผงอกเล็กอย่างรู้สึกดีที่คนด้านบนพอใจกับสัมผัสนั้น
“สวย”
เสียงทุ้มพูดเบาๆเมื่อผละออกมามองร่างด้านใต้ แสงไฟสีนวลที่ติดบนผนังทำให้เห็น ใบหน้าสวยที่แดงก่ำเพราะแรงอารมณ์และผิวขาวๆที่มีรอยที่เขาทำเอาไว้แต่งแต้ม รวมไปถึงเอวเล็กที่บิดเบาๆอย่างอึดอัด...
...ฮยอนซึงสวยมาก..
“ยะอย่า..กะ...แกล้ง....อ๊ะ...อืม”
เสียงหวานสะดุดไปทันทีที่รู้สึกถึงนิ้วเรียวยาวที่ค่อยๆดันเข้ามาในตัวเขา และจังหวะช้าๆที่กำลังขยับอยู่แบบนั้น ทำให้คนที่สะดุ้งเพราะตกใจในทีแรกเริ่มคล้อยตามอย่างหยุดไม่ได้
...รู้สึกดี ตอนนี้ฮยอนซึงกำลังรู้สึกดี...
“ไม่ไหว....ขอ....ไม่ไหว” เสียงหวานพูดย้ำอย่างทนไม่ไหวเพราะแรงขยับด้านล่างที่หยุดไปเฉยๆ
“ขอโทษ”
ฟุ่บ!
“อ๊ะ...เจ็บ...อืม....อืม....มัน....”
เสียงหวานร้องออกมาทันทีที่แรงกายใหญ่กดเข้ามาเบาๆ แต่อาการเจ็บก็ตีขึ้นมาก็ทำให้ฮยอนซึงกอดคนด้านบนไว้แน่
“อืม”
จุนฮยองโน้มตัวลงไปกดจูบอีกคนอย่างอ่อนโยน หยุดการเคลื่อนไหวด้านล่างเอาไว้เพื่อให้อีกคนปรับตัวกับอาการเจ็บที่เจ้าตัวร้องออกมา
“อ๊ะ...จะ....อ๊า....อ๊ะ..ฉัน..อืม..”
ฮยอนซึงร้องออกมาแทบจะไม่เป็นภาษาเมื่อคนด้านบนเริ่มขยับตัวอีกครั้ง และมันก็เร็วขึ้นจนทำให้เขารู้สึก...มากขึ้น
“เรียกชื่อผมนะ”
“จุน..อ๊ะ...จุน....ฮยอง...อืม”
เสียงครางหวานดังไปทั่วห้องนอนเล็กอย่างที่ฮยอนซึงไม่สามารถห้ามมัน แรงกระแทกที่โดนเข้ากับจุดภายในทำให้ใบหน้าหวานส่ายไปมาบนหมอนใบโต ผมสีแดงเริ่มชื้นเหงื่อจนแนบไปกับข้างแก้ม
.
....
.........
..............
พั่บๆๆ
น้ำเสียงน่าอายจากจังหวะการเคลื่อนไหวของทั้งสองคนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบยามค่ำคืน ร่างเล็กกระตุกเกร็งเบาๆเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะทนไม่ไหว
“สวย..สวยมาก”
เสียงทุ้มพูดเบาๆอย่างหลงใหล มือใหญ่ลูบไปตามเส้นผมสีแดงข้างแก้มขาวที่ชื้นเหงื่อเบาๆ และกดกายเร็วขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงบีบกระชับของร่างข้างใต้
“อ๊ะ..อ๊า”
เสียงหวานร้องออกมาเสียงดังเมื่อถึงปลายทาง ก่อนที่จะหลับตาแน่นเกร็งตัวรับสัมผัสที่เร็วขึ้นของคนด้านบน
“อืม”
เสียทุ้มครางต่ำเมื่อตัวเองถึงจุดหมายปลายทาง และอาการกระตุกเกร็งเบาๆของร่างข้างใต้ที่รับรู้ถึงความอุ่นวาบที่อยู่ในร่างกาย
“อ๊ะ!”
ฮยอนซึงร้องเบาๆอย่างตกใจที่รู้สึกถึงคนด้านบนที่กำลังดึงตัวออกไป ใบหน้าหวานซุกลงกับหมอนใบโตอย่างไม่กล้ามองคนตรงหน้า
หมับ!
“นอนเถอะ”
จุนฮยองดึงคนตัวเล็กที่หันหน้าหนีเขาเข้ามาในอ้อมกอด จับใบหน้าหวานให้หันมาซุกอยู่กับอกเขา ก่อนที่จะหลับตาตามลงไปเพราะเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของคนข้างใต้
100%
กลับไปเม้นด้วยน้าาาา^^ จิ้ม!